هر چند وقوع كارسینوم معده بطور ثابتی در ایالات متحده رو به كاهش است.اما این بیماری در سراسر دنیا نمایانگر یك معضل عمده پزشكی می باشد.

سرطان معده

هر چند وقوع كارسینوم معده بطور ثابتی در ایالات متحده رو به كاهش است.اما این بیماری در سراسر دنیا نمایانگر یك معضل عمده پزشكی می باشد.در بعضی از كشورها این گرفتاری شایعترین سرطان است و به نسبت بیشتری از سرطانها به مرگ منجر می شود.

ساركوم ،لیپوساركوم،ساركوم نوروژنیك و فیبروساركوم،همگی تومورهای بدخیم و نادری هستند كه می توانند معده را گرفتار كنند.لیومیوساركوم معده مسئول تقریبا 1 درصد از كانسرهای معدی می باشند.

اپیدمیولوژی

میزان ابتلا به كانسر معده در نقاط مختلف دنیا كاملا متفاوت است.

این بیماری در ژاپن ،ناحیه غربی امریكای لاتین ،بعضی از مناطق كارائیب و اروپای ناحیه شرقی بسیار شایع است.

در فنلاند ،اتریش،چكسلواكی دارای شیوع نسبی و در ایالات متحده ،استرالیا،نیوزیلند غیر شایع است.

سرطان كولوركتال درمناطقی كه سرطان معده شیوع بیشتری دارد كمتر به چشم می خورد.

اتیولوژی

رژیم غذایی را در پیدایش این سرطان حائز اهمیت میدانند مصرف غذاهای بریان،ماهی دودی ،ماهی شور،سس،الكل،همچنین كمبود منیزیم و ویتامین آ، همه به عنوان علل احتمالی كانسر معده مورد توجه قرار گرفته اند اما اثر آن ها اثبات نشده است.مصرف شیر ،سبزیجات ، گوشت، كدو، بادمجان، كاهو، كرفس، چربی حیوانی در رژیم غذایی در بروز سرطان موجب كاهش می شوند.

ویتامین سی میتواند باعث وقفه واكنش نیتروزاسیون شود.

 افزایش مصرف ویتامین سی و نگهداری غذاها در یخچال مسئول كاهش بروز كانسر معده می شود.

گروه خونی آ و عوامل وراثتی طی نظریه هایی باعث افزایش احتمال این سرطان می شود

 پولیپ های آدنوماتو معده خصوصا آنها كه از 2 ساتی متر بزرگتر هستند گاهی ممكن است منشا پیدایش كارسینوم شوند. بیشتر پولیپ های معدی بدخیم نمی شوند

از سایر عوامل دیگر بروز، التهاب مزمن معده ،آنمی پرنیشس، عدم ترشح اسید معده، زخم های معده ، حضور هلیكوباكترپیلوری می توان نام برد.

میزان بروز

كارسینوم معده به طور شایعتر در سن 50 تا 70 سالگی دیده می شود. شیوع در مردان دو برابر زنان است .همچنین ریسك ابتلا در افرادی كه شرایط اقتصادی-اجتماعی پایینی دارند بیشتر است

پاتولوژی

كارسینوم معده از نوع ادنوكارسینوم بوده و از لحاظ پاتولوژیك معمولا خود را به یكی از 4 شكل زیر خود را نشان می دهد:

1-در شایعترین حالت ممكنه بصورت توده های حجیم همراه با اولسراسیون عمیق در وسط ضایعه می باشد كه بداخل لومن برامده شده به دیواره معده تهاجم یافته است.

2-تومور ممكنه انفیلتراسیون یافته وقسمتی از لومن را تنگ نماید.با شیوع كمتر ،انفیلتراسیون در سرتاسر معده گسترش یافته

و به لینیت پلاستیك (معده بی حركت و غیر قابل اتساع)

3-كانسر ممكنه به شكل كارسینومای پولیپوئید یا اگزوفیتیك بوده و تشخیص ان از یك پولیپ در رادیوگرافی مشكل باشد.

4-بطور نادرتر ممكنه به شكل یك تومور سطحی وگسترده باشدبطوریكه فقط سطح مخاطی را گرفتار نموده و یك نمای گرانولر

ایجاد كند.

محل تومور در 75 درصد از بیماران مبتلا به كارسینوم معده ،ثلث دیستال ان می باشددر ناژلنفاتیك این تومورها ،به سمت گره های لنفاوی زیر پیلور ،ناف كبد،و امتداد هر دو انحنای بزرگ و كوچك معده می باشد.كارسینوم معده علاوه بر تهاجم به غدد لنفاوی ،به ساختمانهای مجاور ، یعنی به انتهای تحتانی مری توسط انتشار زیر مخاطی ،پانكراس،كولون عرضی،پریتوئن،وبندرت دئودنوم نیز گسترش می یابد.انتشار خونی تومور ،منجر به متاستازهای ریوی،جنبی،كبدی،مغزی،و استخوانی می گردد.

تظاهرات بالینی

در موارد زیادی کارسینوم معده در مراحل اولیه بدون علامت می باشد.انورکسی{ بی اشتهایی} و کاهش وزن علائم غیر اختصاصی می باشدو ارتباط چندانی با اندازه تومور ندارد .علائم بعدی ممکنه شامل زودرس خصوصا در موارد نفخ,دیسفاژی,احساس ناراحتی در ناحیه اپی گاستر یا درد شدیدتر وطاقت فرسای ناحیه اپی گاستر می باشد.استفراغ بطور شایع یک علامت دیررس بوده و می تواند ناشی از انسداد پیلور باشد.اما در صورت انسداد نواحی دیگر دیده می شود .استفراغ بدون انسداد و ممکنه ثانویه به اختلالات حرکتی ناشی از یک توده ثابت و بی حرکت در دیواره معده باشد.در یک چهارم بیماران درد مشابه درد اولسر وجود دارد خصوصا زمانی که تومور اولسره شده باشد 

در اکثر بیماران درد بعد از غذاخوردن ایجاد شده و با مصرف انتی اسید تسکین نمی یابد  .درد طاقت فرسا بیانگر پنتراسیون تومور بداخل پانکراس باشد.دیسفاژی در تومورهای ناحیه پروگزیمال معده مشاهده خصوصا که تومور به اطراف محل اتصال معده به مری تهاجم یافته باشدکه در تومورهای ناحیه فوندوس شایع است . ضعف و خستگی شایع است اما خونریزی شدید وهماتمز عادی می باشد.انژیم صدری,نارسایی احتقانی قلب ,ایسکمی مغزی بعلت انمی دیده می شود  .زمانی که تومور متاستاز می دهد علائم بستگی به عضو گرفتار دارد و بیمار دچار زردی ,اسهال ,درداستخوانی,سرفه,تب,سکسکه,مشکلات سیستم عصبی مرکزی و نفخ ناشی از اسیت می شود.

معاینه فیزیکی در مراحل اول کارسینوم معده بدون یافته بالینی است.در مراحل بعد کاهش وزن و انمی{کمخونی} نمودار می شود.بعد از متاستاز امکان هپاتومگالی ,اسیت وجود داشته باشد.یک توده قابل لمس در ناحیه اپی گاستر در کمتر از نیمی از بیماران وجود دارد که بیانگر گرفتاری وسیع ناشی از تومور می باشد

 تشخیص:

اولسر معده غالبا در تشخیص مشكل افرین است،اما رادیولوژی حدود 80 درصد موارد قادر به تمایز ان از كانسر می باشد.

علائم ویژه از رادیوگرافی كه نشانه ای از یك ضایعه بدخیم است:وجود یك اولسر در میان یك توده ،چینهای نامنظم در نزدیكی دهانه اولسرخاتمه یافته اند ،نامنظم بودن كف اولسر.

هرگونه شك در شناسایی ماهیت اولسر از اندوسكوپی همراه با بیوپسی و سیتولوژی استفاده می شود.

سفتی ،از دست رفتن اتساع پذیری ،تصویر رادیو گرافیك ثابت،امواج ثابت پریستالتیكنامنظم از مشخصات یك ضایعه بدخیم هستند.

اندوسكوپی همراه با بیوپسی و سیتولوژی

در صورت انجام این كار توام با هم ضریب تشخیصی  ان حدود 90-95 درصد خواهد بود. اندوسكوپی فیبروپتیك به تنهایی بازذه بیشتری نسبت به رادیولوژی دارا است.تكنیكهای نمونه برداری مستقیم از بافت،(مثل بیوپسی یا سیتولوژی با برس ،در هر ناحیه مشكوك،چه برامده یال فرورفته و چه اولسره ،باید مورد استفاده قرار بگیرد.

درچه شرایطی باید به پزشك مراجعه نمود؟اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ سرطان‌ معده‌ را داشته‌ باشید. اگر پس‌ از جراحی‌، سوء هاضمه‌ ایجاد شود و در عرض‌ چند روز به‌ دارو پاسخ‌ ندهد. اگر دچار علایم‌ جدید و غیر قابل‌ توجیه‌ شده‌اید. داروهای‌ مورد استفاده‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ داشته‌ باشند.

 درمان:

در حال حاضر جراحی تنها راعلاج رضایتبخش كانسر معده است.كثرت متاستاز به گره های لنفی اطراف ،در انتخاب روش جراحی و میزان نتیجه گیری از كوشش های درمانی ،نقش اصلی را بازی می كند.وقتی كه تومور در قسمت دیستال معده واقع شده باشد ،امنتوم و همینطور گره های لنفی ناحیه ناف كبدو سر پانكراس برداشته شده و یك گاستروكتومی ساب توتال انجام می گیرد.برداشتن پانكراس وطحال معملا ضرورت دارد. همچنین كمتر از گاستروكتومی توتال پالیتیو (تسكینی) استفاده می شود.