خوردن غذاهای مختلف که حاوی میکروارگانیسم های بیماری زا با سموم؛ هستند می تواند سبب سندرم های مختلفی شود که عموما به صورت علائم گوارشی و یا عصبی تظاهر می کنند . ممکن است به علت ویروس ها، باکتری ها، انگل ها یا تک یاخته ها ایجاد شوند

خوردن غذاهای مختلف که حاوی میکروارگانیسم های بیماری زا با سموم؛ هستند می تواند سبب سندرم های مختلفی شود که عموما به صورت علائم گوارشی و یا عصبی تظاهر می کنند . ممکن است به علت ویروس ها، باکتری ها، انگل ها یا تک یاخته ها ایجاد شوند . میزان بروز سالانه این بیماری به طور تخمینی فقط در ایالات متحده ممکن است بیش از 800 میلیون مورد باشد . در این مقاله قصد داریم به مطالبی نظیر ذیل بپردازیم .

• بیماریهای منتقله از طریق آب و غذا
• بیماریهای منتقله از راه آب و غذا
• بیماری های منتقله از غذا
• طغیان بیماریهای منتقله از آب و غذا
• بیماری های منتقله از آب
• دستورالعمل بیماریهای منتقله از آب و غذا

بیماری هایی که از طریق غذا منتقل می شوند

همه گیری ها نسبت به موارد فردی و تک گیر شیوع کمتری دارند . در حالی که بیشتر موارد خود محدود شونده هستند و هیچ تهدیدی برای بیمار ایجاد نمی کنند؛ این بیماری ها می توانند به طور بالقوه باعث آسیب دائم و حتی مرگ دارند (همانند مسمومیت فلج کننده با صدف) .

همه گیری شناسی و عوامل خطر

منشا غذا (اگر معلوم باشد) می تواند در تشخیص یک ارگانیسم باکتریایی اختصاصی مهم باشد .

ویروس ها مسئول 50% از همه موارد اسهال های حاد عفونی هستند .

انگل های شایع موجود در مواد غذایی عبارتنداز: ژیاردیا لامبلیا و آنتامبا هیستولیتیکا می باشد .

سموم ناشی از ماهی ( مثل ماهی سیگواترا و اسکومبروئید) نادر هستند اما از علل نابودکننده محسوب می شوند .

تشخیص افتراقی

• آپاندیسیت
• انسداد روده باریک
• کولیت
• عفونت سیستمیک از یک منبع دیگر
• عوارض جانبی داروها

پیش آگهی و عوارض / سیر بالینی

به استثناء چند مورد انگشت شمار (عمدتا مواردی که سیستم عصبی را گرفتار می کنند) به طور کلی پیش آگهی عالی است .

ممکن است به مایع درمانی وریدی نیاز باشد .

بیماری منتشر ممکن است در افراد بسیار کم سن، مسن و یا بیماران مبتلا به ضعف ایمنی که دچار عفونت سالمونلایی شده اند؛ ایجاد شود .

عفونت شیگلا و E.coli o157:H7 ممکن است با سندرم همولیتیک – اورمیک همراه باشد . برخی موارد خاص از بیماری های منتقل شونده از طریق غذا، از جمله بوتولیسم، و با E.coli o157:H7، سالمونلوز، شیگلوز، هپاتیت A، کریپتوسپوریدیوم و تریشینوز باید به اداره بهداشت محلی یا ایالتی گزارش شوند .

درمان و مدیریت بیماری

درمان حمایتی (مثل مایع درمانی، درمان دارویی برای از بین بردن علائم) معمولا کافی است . مترونیدازول در درمان تعدادی از انگل ها موثر است البته از مصرف خودسرانه دارو جدا بپرهیزید .

در مواردی که قربانیان متعددی وجود دارند یا سلامت عمومی جامعه در خطر است، باید سعی شود با مسئولین مربوط تماس گرفته شود تا تحقیقات و اقدامات لازم انجام گردد .

اگر عفونت سالمونلائی منتشر با داروهای ضدمیکروبی سریعا درمان نشود؛ می تواند به سرعت باعث مرگ بیمار گردد .

هم اکنون انواع مقاوم به چند دارو  (DT 104) یکی از شایع ترین علل عفونت سالمونلایی است .

داروهای ضدمیکروبی برای درمان E.coli o157:H7 توصیه نمی شوند؛ زیرا ممکن است ریسک سندرم همولیتیک – اورمیک را افزایش دهند .